بررسی موارد همراهی هیپرپاراتیروئیدیسم در بیماران کاندیدای عمل جراحی تیروئید

مقدمه انجام عمل جراحی در ناحیة گردن، مانند اعمال مربوط به غده تیروئید، عمل جراحی مجدد را به علت پاتولوژی پاراتیروئید بسیار دشوار میسازد، لذا تشخیص قبلی و انجام همزمان هر دو عمل از لحاظ کاهش شیوع بیماری، سهولت عمل و نیز کاهش هزینهها بسیار سودمند میباشد. روش کار این مطالعه توصیفی بر کلیه بیماران نیازمند به جراحی تیروئید در بخش جراحی بیمارستان امام رضا (ع) و امید از بهمن ماه 1382 لغایت بهمن ماه 1384 انجام شد. ابتدا بر اساس شرح حال، معاینه، یافته های پاراکلینیک و عمل جراحی برای هر بیمار یک فرم اطلاعات تکمیل گردید. علاوه بر آزمونهای مربوط به تیروئید، مقادیر PTH و Ca نیز اندازهگیری و در صورت بالا بودن، اسکن MIBI پاراتیروئید انجام شد. در نهایت مطالعه بر 150 بیمار انجام گرفت. در جریان عمل نیز غدد پاراتیروئید اکسپلور و در صورت غیرطبیعی بودن، برداشته شده، جهت پاتولوژی ارسال گردید. اطلاعات به دست آمده براساس آزمون های آماری کای دو تجزیهو تحلیل شد. نتایج در بررسی مجموع 150 بیمار مورد مطالعه شامل20% مرد و 80% زن، تودة گردنی در 98% ,علائم بالینی پرکاری تیروئید در 6/7% ,و تنگی نفس در 4% بیماران وجود داشت. شایعترین پاتولوژی تیروئید، گواتر مولتی ندولر (55/4%) و سپس کانسر پاپیلری (26%) بود. توده پاراتیروئید در 5 مورد (3/3%) از بیماران حین عمل مشاهده گردید که پاتولوژی آن در 4 نفر (80%) آدنوم پاراتیروئید گزارش شد. در دو گروه واجد و فاقد آدنوم پاراتیروئید میزان وجود هایپرکلسمی به ترتیب 100%و 95/2% ، هایپوفسفاتمی 100% و 97/9% ، افزایش 100 PTH% و 30/1% لمس توده حین عمل100% و 0/7%، و اسکن مثبت پاراتیروئید 100%و 30/8% بود. نتیجهگیری بر اساس آزمونهای آماری هایپرکلسمی و هایپوفسفاتمی شاخص مناسبی برای پیشگویی وجود آدنوم پاراتیروئید در بیماران با تودة تیروئیدی نبود, اما افزایش PTH, لمس پاراتیروئید حین عمل و اسکن پاراتیروئید شاخصهای مناسبی برای پیشگویی وجود آدنوم پاراتیروئید در بیماران با تودة تیروئیدی تلقی گردید